“Huisartsinformatie uit patiëntendossier inzien verbetert zorg op SEH”

SEH-arts Anneke Blom pleit voor landelijke uitrol

Sinds de eerste coronagolf mogen SEH's de professionele samenvatting van de huisarts uit het patiëntendossier opvragen. Dit wordt gedaan om meer informatie in te winnen over patiënten die van COVID-19 verdacht worden en met weinig context op de afdeling binnenkomen. Het Wilhelmina Ziekenhuis Assen maakt hier regelmatig gebruik van. SEH-arts Anneke Blom: "Dit leidt tot betere zorg én het levert veel tijdwinst op."

U bent zeer enthousiast over deze inzagemogelijkheid. Wat is er zo prettig aan?

Doordat we informatie van patiënten kunnen opvragen uit het huisartsdossier, kunnen wij hen sneller en adequaat helpen. Patiënten uit de omgeving zijn vaak bij ons bekend. Van hen kun je via de eigen correspondentie vaak wel informatie achterhalen. Maar als mensen van buiten de regio, bijvoorbeeld na een 112-melding, bij ons binnenkomen, ontbreekt het ons aan informatie. We zien de klachten waarmee de patiënt binnenkomt, maar meer weten we niet. Door de samenvatting van de huisarts in te zien, weten we meer.

Om wat voor informatie gaat het dan meestal?

Ik wil dan weten of er bij de huisarts een niet-reanimeren-beleid is afgesproken of dat er andere behandelbeperkingen zijn. Wat we in de professionele samenvatting zien, is de samenvatting van de consulten bij de huisarts en het contact met de huisarts van de laatste tien dagen. We zien onder meer de actuele medicatie, eventuele behandelbeperkingen en allergieën. Niet alle patiënten die op de SEH binnenkomen zijn aanspreekbaar of in staat om een betrouwbaar antwoord te geven. Dan is het prettig dat we via deze weg tóch kunnen beschikken over betrouwbare informatie.

Hoe vaak maakt u gebruik van deze oplossing?

Iedere week wel een aantal keer. We kunnen overigens pas bij die gegevens als de patiënt bij de eigen huisartsenpraktijk heeft aangegeven dat zijn of haar gegevens gedeeld mogen worden. Dat is helaas nog niet altijd het geval. Ik denk dat ik in een kwart van de situaties de gegevens wel kan inzien. De overige patiënten hebben nog geen toestemming gegeven aan de huisarts.

Kunt u een voorbeeld geven waarbij informatie uit de huisartsensamenvatting u hielp?

Dat gebeurt met enige regelmaat. Er zijn patiënten bij ons binnengebracht die wel in het WZA bekend waren, maar die een heel 'dun' dossier hadden waar we onvoldoende actuele informatie uit konden halen. Doordat we de samenvatting konden opvragen bij de huisarts, kregen we essentiële informatie boven water die ons beleid heeft beïnvloed. Het heeft ook geholpen bij patiënten die helemaal niet bekend bij ons waren. Om een concreet voorbeeld te geven: we kregen onlangs een patiënt binnen via een 112-melding. De patiënt was niet bekend in het WZA. Op een naam na hadden we dus geen enkele informatie of correspondentie. Nadat we deze patiënt hadden inschreven in HiX, konden we via de LSP-koppeling toch de actuele medicatie en de relevante voorgeschiedenis van de patiënt inzien. Dat was informatie die de patiënt ons op dat moment niet zelf kon geven. Als die niet voorhanden is, kun je alleen maar afgaan op wat je zelf ziet en onderzoekt. Nu konden wij een weloverwogen keuze maken. Heel fijn! Het levert veel tijdwinst op én de kwaliteit van zorg verbetert.

De patiënten zullen blij zijn dat u handelt op basis van volledige, actuele gegevens…

Inderdaad. Kijk, als er allergieën geregistreerd zijn waar de patiënt zelf niets over kan zeggen en de patiënt heeft een septisch profiel, dan wil je hem of haar graag snel antibiotica geven. Als je vervolgens het meest gebruikte middel toedient en daarna blijkt dat de patiënt hier allergisch voor is, is dat heel vervelend. Dat is essentiële informatie die we vooraf kunnen weten als we toegang hebben tot de huisartsensamenvatting.

Hoe werkt die inzage in de praktijk? Welke handelingen verricht u in HiX om bij die informatie te komen?

Als de patiënt in HiX geregistreerd is, staat er in ons aanmeldingsscherm een linkje 'LSP'. Op het moment dat we daarop klikken, kunnen we met behulp van de UZI-pas en bijbehorende code bij de professionele samenvatting van de huisarts komen. Vervolgens krijgen we drie opties: de patiënt geeft toestemming, de patiënt is niet aanspreekbaar of de patiënt geeft geen toestemming. Afhankelijk van wat de patiënt heeft aangegeven, krijg je wel of niet de gegevens in beeld. Voor patiënten die niet aanspreekbaar zijn, kunnen wij, als de nood aan de man is, beslissen om de gegevens te bekijken. Mits de patiënt hiervoor toestemming heeft gegeven bij de huisarts.

U gaf aan: van minder dan de helft van de patiënten blijkt de informatie beschikbaar te zijn. Wat vindt u daarvan?

Dat vind ik natuurlijk erg weinig. Het liefst heb ik 100% informatie beschikbaar. Om dat te bereiken, moeten we de noodzaak en mogelijkheden bij de huisartsen onder de aandacht brengen. Zij kunnen het dan bespreken met de patiënten. Net zoals ze dat hebben gedaan om toestemming te krijgen om de medicatiegegevens bij de apotheek in te kunnen zien. Dat is inmiddels bij heel veel mensen geregeld. Dit gaat ook via het LSP. Het is van belang dat huisartsen, in een rustige setting, met de patiënt hebben besproken wat hij of zij wel en niet wil. Als de patiënt eenmaal op de spoedeisende hulp binnen wordt gebracht, is hij of zij daar soms zelf niet meer toe in staat. Bovendien is de SEH sowieso niet de ideale plek om behandelbeperkingen te bespreken. De arts en patiënt kennen elkaar niet en vaak is er niet de tijd en rust om een dergelijk gesprek goed te voeren. Wij informeren de huisartsen in onze regio over de inzagemogelijkheden via onze nieuwsbrieven, die goed gelezen worden. Zo hoop ik dat het percentage stijgt, want het zou heel fijn zijn als dit een blijvende oplossing is die landelijk werkt. Ook voor patiënten die niet van COVID verdacht worden.